Balli Greci

CORSI DI BALLO 2014 2015 / PISA

ISCRIZIONI APERTE
comunitaellenicapisa@gmail.com







Chi vuole ballare???

Corsi di Balli Greci



Inizio: giovedì 17 ottobre 2013 e ogni giovedì
Ore: dalle 19.30 alle 20.30
Sede: Circoscrizione 5, Largo Francesco Petrarca, Pisa

Iscrizioni Aperte

Vi aspettiamo...


Corsi di Ballo Greco
«Μαθήματα Ελληνικών χορών»

per tutti i livelli

Iscrizioni: 14 gennaio - 14 febbraio 2013
Sede dei corsi: Stazione di San Giuliano Terme


Informazioni ed iscrizioni dei corsi:
e-mail: tahi_niki@hotmail.com , 
tel: 3934191088,  







Ο Χορός είναι τρόπος ζωής


Για εμάς ο χορός είναι έκφραση, κίνηση, ρυθμός και τέχνη... είναι τρόπος ζωής. Γι' αυτό και δεν τον αντιμετωπίζουμε μόνο σαν βήματα και φιγούρες, αλλά σαν ένα ζωντανό οργανισμό, με δική του ζωή και ιστορία.

Στην  αρχαιότητα η διδασκαλία του χορού είχε ουσιαστική εκπαιδευτική σημασία. Ήταν ένας τρόπος ολοκλήρωσης του πνεύματος και του σώματος. Αποτελούσε, επίσης, ένα σημαντικό κομμάτι της στρατιωτικής και θρησκευτικής εκπαίδευσης ενώ ήταν άμεσα συνδεδεμένος με τη ζωή και το θάνατο. 




Κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα ο χορός αποδυναμώθηκε λόγω της αρνητικής επίδρασης της Χριστιανικής  Εκκλησίας σε αυτόν. Αυτό δεν σημαίνει ότι εξαφανίστηκε. Στην εποχή της Τουρκοκρατίας και μετά, όπου και αναπτύχθηκε η πλειοψηφία των  ελληνικών παραδοσιακών χορών, ο ρόλος του χορού ήταν περισσότερο ένας τρόπος ενθάρρυνσης της κοινωνικής συνοχής.   Βέβαια, ο χορός, τότε, αποτελούσε  αναπόσπαστο κομμάτι  της ζωής  του λαού και μέσο  κοινωνικής ανάδειξης.  Δεν είχε μόνο ψυχαγωγικό χαρακτήρα αλλά και τελετουργικό (αρραβώνας, γάμος, έθιμα, κ.λπ. ), μερικές φορές  μάλιστα, αποτελούσε και την κορυφαία εκδήλωση της κοινότητας (μεγάλος χορός έξω από την εκκλησία του πολιούχου Αγίου ή στην πλατεία του χωριού). 



Τον 20ο αιώνα παρατηρούμε ένα μείγμα χορών και μουσικών που ακούγονται και χορεύονται από το ρεμπέτικο μέχρι τα συρτο-λαϊκά και τα τσιφτετέλια. Οι χοροί αυτοί διακρίνονται για την ιδιαίτερη αισθητική τους, τη ρυθμικότητά τους, το συντονισμό χεριών και ποδιών, την έκφραση υψηλών ιδανικών, αλλά και της αισιόδοξης και χαρούμενης διάθεσης του λαού. 

Στις μέρες μας οι παραδοσιακοί και οι λαϊκοί χοροί δίνουν ευκαιρίες σε μικρούς και μεγάλους  να εκδηλώσουν τη ζωντάνια τους, να νιώσουν τη χαρά της δημιουργικής έκφρασης, να τραγουδήσουν, να συγκινηθούν, να αποκτήσουν σχέση με την ελληνική μουσική και το τραγούδι, να εκφράσουν τη χαρά και τη λύπη τους. 


Είναι εντυπωσιακό αν σκεφτεί κανείς τα οφέλη του χορού στη ζωή μας! Ο παραδοσιακός χορός είναι φυσική κίνηση και γι’ αυτό αποτελεί μια εξαιρετική φυσική άσκηση για το σώμα και το πνεύμα. Διδάσκει την περηφάνια και την απογείωση, ενώ με την αναβίωση των ηθών, εθίμων και συνηθειών της λαϊκής μας παράδοσης γίνεται το μέσο που συνδέει το παρελθόν και την ιστορία με τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα. Είναι μέσο επικοινωνίας και βοηθά στην αντιμετώπιση του στρες και του άγχους, προσδίδοντάς μας κομψότητα, λάμψη και γοητεία.
Οι παραδοσιακοί χοροί δηλώνουν πολλά αφενός για την ιστορία του τόπου από τον οποίο προέρχονται αφετέρου για τις συνήθειες διασκέδασης και ψυχαγωγίας των κατοίκων.
Για εμάς, λοιπόν, τους Έλληνες του εξωτερικού, οι δημοτικοί χοροί, πέρα των άλλων, αποτελούν λόγο συνεύρεσης και επανασύνδεσης με την πατρίδα. Εμείς πρέπει να καταβάλουμε τη δική μας προσπάθεια  διατήρησης και διάδοσης του παραδοσιακού χορού, του τραγουδιού και της μουσικής. Με την αγάπη, το πάθος και το  μεράκι μας θα διατηρήσουμε την ιστορία  και την ταυτότητα μας. 



Ένας από τους βασικούς σκοπούς μας είναι η διδασκαλία των χορών να μην περιορίζεται στο πρακτικό σκέλος, στο να μάθουν δηλαδή οι χορευτές  απλώς κάποια βήματα και να κινούν μηχανικά το σώμα τους, αλλά αυτά να συνοδεύονται από πολιτιστικά και λαογραφικά στοιχεία, πληροφορίες σχετικές με τις φορεσιές, από παρότρυνση για αυτοσχεδιασμό, αυτοέκφραση, συμμετοχή με χτύπημα των χεριών και τραγούδι δίνοντάς μας την αίσθηση ότι διασκεδάζουμε  πραγματικά και με την ψυχή μας. 



Πέρα από τη σωματική άσκηση και την καλή ισορροπία, μέσω της συστηματικής εκμάθησης θα αποκτήσουμε αυτοπεποίθηση, κοινωνικοποίηση, πνεύμα ομαδικότητας, ιδίως για τις ανάγκες της προετοιμασίας και της διοργάνωσης μιας παράστασης, αυτοπειθαρχία, εργατικότητα, υπομονή  και πολλές ακόμα αξίες που βρίσκονται μέσα στον ελληνικό χορό  και  έρχονται μέσα από την πείρα και τα βάθη των αιώνων και το υπέροχο αρχαίο ελληνικό  πολιτισμό.



Γνωρίζοντας τις δυσκολίες που υπάρχουν, είμαστε πρόθυμοι να τις ξεπεράσουμε και θέλοντας να προωθήσουμε το ελληνικό πνεύμα, να παρουσιάσουμε ένα πλούσιο έργο πνευματικής και καλλιτεχνικής στάθμης. Για το λόγο αυτό καλούμε τα μέλη της Κοινότητάς μας αλλά και όλους όσους εκδηλώνουν ενδιαφέρον απέναντι στον ελληνικό πολιτισμό, να συμμετάσχουν και να στηρίξουν την προσπάθειά μας.






ΛΟΓΙΑ:

Οι μεγάλοι χορευτές δεν είναι μεγάλοι εξαιτίας της τεχνικής τους. Είναι μεγάλοι εξαιτίας του πάθους τους.

Martha Graham, 1894-1991, Αμερικανίδα χορογράφος

Χορός είναι η κάθετη έκφραση οριζόντιων επιθυμιών.
Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω, 1856-1950, Ιρλανδός συγγραφέας, Νόμπελ 1925

Ο χορός είναι σιωπηλή ποίηση.
Σιμωνίδης ο Κείος, 556-468 π.Χ., Ποιητής & συγγραφέας επιγραμμάτων

Ποτέ μην εμπιστεύεσαι έναν πνευματικό δάσκαλο που δεν ξέρει να χορεύει.
Να χορεύεις  σημαίνει να βγαίνεις από τον εαυτό σου. Πιο μεγάλος, πιο όμορφος, πιο δυναμικός.
Η πιο αληθινή έκφραση των ανθρώπων είναι μέσω του χορού τους και της μουσικής τους. 
Το σώμα δεν λέει ποτέ ψέματα.

Κανείς δεν νοιάζεται αν μπορείς να χορέψεις καλά. Απλά σήκω και χόρεψε.  
Ο χορός μπορεί να αποκαλύψει όλα τα μυστικά που κρύβει η μουσική.
Τα παιδιά: χορεύουν πριν ακόμη μάθουν ότι δεν υπάρχει πίτοτα που να μην είναι μουσική. 
Ο χορός είναι η κρυμμένη γλώσσα της ψυχής. 


(Και ένα κείμενο...) 

Σήκω να χορέψεις ένα ζεϊμπέκικο σαν εκείνα τα παλιά που χόρευαν κάποτε πάνω σε μωσαϊκά λεκιασμένα με ρετσίνα. 
Απέκτησε πάλι αφορμή να υψώσεις τα χέρια ψηλά και να μιλήσεις κρυφά με τους θεούς που κρύφτηκαν σαν τα ξωτικά πίσω από την κορυφή του Ολύμπου μην αντέχοντας πια τα λόγια των θνητών κινούμενων πεθαμένων. 
Επάνω στην πρώτη στροφή να ανοίξεις πάλι τα χέρια σαν φτερά , έτσι για να θυμηθείς ότι κάποτε μπορούσες να πετάξεις ως Αετός . 
Στο μαγαζί αυτό που στριμωχτήκαμε όλοι, ο ένας δίπλα στον άλλον, με τα φθαρμένα μας ρούχα και την αξιοπρέπεια διπλωμένο χαρτάκι στην τσέπη του πουκαμίσου, ας το γλεντήσουμε πριν το ξημέρωμα έρθει.
 Πριν αρχίσουν οι τοκογλύφοι να μπαίνουν στο χωριό ρίχνοντας μπετόν στα χωράφια που κάναμε κόντρες καβάλα σε ασέλωτα άλογα.
Πριν αρχίσουν να κόβουν τα δέντρα που σαν παιδιά χαράζαμε τον έρωτα μας στον κορμό τους και την άλλη μέρα μέσα στα κλάματα τούς βάζαμε γάζα ζητώντας συγνώμη για την αλαζονεία της στιγμής. 
Στον καφενέ που βρέθηκες απόψε κάψε την Μνήμη πριν την ποδοπατήσουν εις το όνομα της αξιοποίησής σου ατσαλάκωτα ανδρείκελα. 
Κοίτα ψηλά στον κιτρινισμένο τοίχο τον εαυτό σου να καμαρώνει με το πρώτο κουστουμάκι σου, δίπλα στους δικούς σου, σε μια φωτογραφία "εβδομαδιαία". Αυτό το κουστουμάκι που κόστισε μισό ιδρωμένο μηνιάτικο του πατέρα σου και συ έκανες μούτρα για το παπιγιόν, παρά του ότι πια είχες γίνει άντρας. 
Πάρε την στροφή αργά σε αυτό το ζεϊμπέκικο γιατί μέσα σου όλα είναι εύθραυστα. Μην σπάσει η καρδιά. Οι στροφές που έδωσες για να μείνεις άνθρωπος την έχουν ήδη ραγίσει. Σταθμοί αναχωρήσεως, γράμματα του πατέρα από την ξενητειά και μια φωτογραφία να γελά με το δάκρυ πνιγμένο στην παλάμη. Επαναπατρισμός. Μια αγκαλιά και μετά πάλι "καλή αντάμωση" . 
Κράτα τα πόδια κολλημένα στο πάτωμα γιατί τώρα αρχίζει το ταξίμι να ξύνει πληγές σαν λάμα ακονισμένη με το δικό σου χέρι. Ήταν να φύγεις κάποτε, να μην κυλιστείς σε αυτό που έβλεπες ότι έρχεται. Σαν στρατιώτης με το σάκο στην πλάτη θα είχες φθάσει στο φεγγάρι αν αυτόν τον τόπο δεν λάτρευες. "Γιατί πατρίδα σαν αυτή δεν έχει", έλεγες. Και δεν εννοούσες τα σύνορα, τις λέξεις, την ιστορία, τον ήλιο. Η Μνήμη ήταν. Εκατομμύρια σταγόνες Μνήμης που κυλάνε στα χιλιόμετρα φλεβών σου. Που σου δόθηκαν με την σύλληψή σου μέσα σε ένα κορμί και που σε κράτησαν όρθιο όταν έπρεπε να θάψεις κομμάτια ψυχής ολόκληρα δικά σου, παιδιά σου, αδέλφια σου, για να συνεχίσεις αυτό τον αέναο κύκλο που σου χαρίστηκε απλόχερα χωρίς να το ζητήσεις.
 Κλείσε τα μάτια τώρα που το ζεϊμπέκικο αρχίζει να τελειώνει. Άσε να αστράψει το μαχαίρι που χρόνια έχεις κρυφά τυλιγμένο στο πανί μιας γυναίκας που σε αυτό τύλιγε το ζυμωμένο με τα χέρια της ψωμί να πάρεις για το δρόμο.
Σε λίγο θα μπουν στο χωριό. Σε λίγο θα αρχίσουν να ξηλώνουν τις φλέβες σου. Θυμήσου τι είσαι. 
Ξημερώνει.

Nessun commento:

Posta un commento